Rozszerzanie diety niemowląt metodą Baby – led weaning
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca wyłączne karmienie piersią przez pierwsze sześć miesięcy życia. Według WHO wprowadzenie żywności uzupełniającej powinno się rozpocząć, gdy wyłączne karmienie piersią nie będzie w stanie zapewnić wystarczającej ilości składników odżywczych i energii do wzrostu i rozwoju niemowlęcia.
Baby-led weaning (BLW) jest alternatywną metodą karmienia niemowląt, która promuje samodzielne karmienie niemowląt od szóstego miesiąca życia, zamiast tradycyjnego karmienia łyżeczką przez rodziców. Termin BLW to w polskim tłumaczeniu zmiana sposobu karmienia niemowlęcia sterowana przez dziecko. BLW staje się coraz bardziej popularną metodą rozszerzania diety niemowlętom wśród rodziców.
Rozwój dziecka a BLW
Metodę tę można wprowadzić niemowlęciu, które potrafi siedzieć stabilnie z podparciem, kontroluje ruchy głowy oraz przestaje odruchowo wypychać przedmioty z buzi (najczęściej w okolicach 6 miesiąca życia). Dziecko od początku otrzymuje pokarmy stałe w formie nierozdrobnionej w kawałkach, które umożliwiają chwycenie i zjedzenie ich, nawet jeśli dziecko nie ma zębów. Rodzic proponuje dziecku bezpieczne produkty, kładąc je na blacie stołu lub krzesła do karmienia, a dziecko samodzielnie sięga i wkłada kawałki jedzenia do buzi.
Metoda BLW zakłada, że dziecko osiągając fizyczną gotowość do karmienia, czyli samodzielnego pobierania, przeżuwania i przełykania pokarmów stałych, może skutecznie uzupełniać swoją dietę, opartą do tej pory na mleku, mając możliwość samodzielnego jedzenia.
Przeczytaj również: Żywienie – jak wpływa na wyniki w nauce u dzieci i młodzieży?
Baby-led weaning – sposób na naukę samodzielnego jedzenia
W metodzie tej niemowlę samodzielnie poznaje nowe pokarmy. Rodzice/opiekunowie pozwalają mu jeść palcami, następnie stopniowo jest przyzwyczajane do używania sztućców. W tym czasie jest równolegle karmione piersią lub mlekiem modyfikowanym. Według autorów metody, niemowlę w ciągu kilku miesięcy powinno być w stanie samodzielnie spożyć posiłek.
Podawanie dziecku produktów „do rączki” to element tradycyjnego rozszerzania diety niemowlęcia, jednak w przypadku BLW zakłada się, że jest to jedyna metoda podawania dziecku jedzenia, a karmienie łyżeczką następuje bardzo rzadko. Cały proces rozszerzania diety odbywa się w tempie, w którym dziecko uczy się jeść samodzielnie i stopniowo posiłki stałe, co zastępuje karmienie mlekiem. Przez cały okres rozszerzania diety dziecko powinno mieć możliwość picia mleka matki lub mieszanki mlekozastępczej według swoich potrzeb.
Zwykle zarówno pojedyncze posiłki jak i cały proces rozszerzania diety trwa dłużej, niż gdy dziecko jest karmione przez rodzica lub opiekuna w tradycyjny sposób. Wynika to z faktu, że nauka samodzielnego jedzenia wymaga nabrania wprawy w chwytaniu, żuciu i przełykaniu kęsów jedzenia.
Korzyści płynące z metody BLW
Kluczową korzyścią metody BLW jest to, że niemowlęta uczestniczą w posiłkach rodzinnych. Rodzice oferują żywność, a niemowlęta decydują, co, ile i jak szybko chcą jeść. W metodzie BLW niemowlę jest aktywnym partnerem w procesie karmienia, a nie biernym biorcą.
Zwolennicy metody BLW przekonują, że dzieci chętniej próbują różnego rodzaju produktów, tym samym ich dieta jest bardziej zróżnicowana i wykazują mniej zachowań związanych z wybiórczym jedzeniem. Metoda ta wspiera rozwój umiejętności manualnych i aparatu mowy, naukę żucia i gryzienia. Dzieci poprzez samodzielne jedzenie mają lepszą samoregulację apetytu.
Ciekawy artykuł: Dieta mamy karmiącej – co jeść, czego unikać?
BLW a zakrztuszenie
Uważa się, że winowajcą zakrztuszeń są najczęściej produkty małe, okrągłe, o twardej i gładkiej powierzchni oraz takie, których kształt przekroju jest podobny do przekroju dróg oddechowych Produktami spożywczymi niezalecanymi w profilaktyce zakrztuszeń są: parówki, kiełbaski, landrynki, orzechy i nasiona oraz winogrona podawane całości, surowa marchew i jabłko czy prażona kukurydza. Odruchem chroniącym niemowlęta przed zadławieniem jest odruch odkrztuszania kawałków jedzenia – wymiotny.
Kawałki jedzenia do samodzielnego jedzenia powinny być szczególnie w początkowym etapie miękkie na tyle, żeby dziecko mogło je rozgnieść dziąsłami i językiem (ugotowane warzywa, owoce, miękkie pieczywo, pasty warzywne, ser biały, duszone mięso, ryba). Unikamy produktów niewskazanych do momentu, gdy u dziecka nie pojawią się wszystkie zęby. Należy ponadto ograniczyć elementy rozpraszające uwagę dziecka, tak, żeby mogło skoncentrować się na posiłku i nie karmić go w czasie zabawy.
Praktyczne wskazówki:
- Posiłki uzupełniające można wprowadzić na początku 2-3 razy dziennie, a w kolejnych miesiącach 3-4 dziennie
- Niemowlęta powinny otrzymywać nie tylko warzywa i owoce, ale również posiłki bogate w żelazo i energię (ugotowane mięso, ryby, jaja, kasze, makaron), a posiłki z rodzinnego stołu powinny być przygotowane z unikaniem dodatku soli i substancji słodzących.
- Aby zachęcić lub nauczyć dziecko spożywania określonych pokarmów, należy przede wszystkim zadbać o neutralną, spokojną atmosferę podczas karmienia.
- Nie pytamy dziecka „co zje”, w zamian za to zaproponujmy mu do wyboru dwa różne (ale pełnowartościowe) posiłki. Dziecko poczuje, że ma możliwość wyboru i że to ono „decyduje”, a my będziemy mieć pewność, że otrzymało odpowiednie pożywienie.
- Nie zmuszaj dziecka do jedzenia – dziecko w danym dniu może nie mieć ochoty na przygotowaną potrawę. Nauka nowych smaków i akceptacji produktów wymaga czasu.
Twoje dziecko skończyło 6 miesięcy? Chciałabyś zacząć wprowadzać do jego diety nowe produkty, ale nie wiesz, jak zrobić to dobrze? Skonsultuj się z dietetykiem klinicznym holsäMED!
Zadzwoń: 32 506 50 85
Napisz: info@holsaMED.pl
Konsultacja merytoryczna
dr n. o zdr. Joanna Jurkiewicz-Przondziono dietetyk kliniczny Absolwentka Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Zawodowo związana z Centrum Medycznym holsäMED, gdzie na co dzień pracuje z pacjentami z nadwagą, otyłością, chorobami dietozależnymi, niepłodnymi parami oraz kobietami z endometriozą i zespołem policystycznych jajników. |