Zadzwoń 32 506 50 85 
Fizjoterapia uroginekologiczna – dla kobiet w ciąży i po porodzie
O problemach uroginekologicznych na ogół wolimy nie rozmawiać, ponieważ dotyczą bardzo intymnej sfery naszego życia. Często zwlekamy też z wizytą u specjalisty, aż w końcu problem staje się na tyle duży, że już nie da się go tak po prostu zignorować. To błąd! Tym bardziej, że nieprzyjemne objawy, które występują przy tego typu schorzeniach można łagodzić za pomocą odpowiednio dobranej fizjoterapii uroginekologicznej. Jeśli chcesz poznać więcej szczegółów na jej temat, koniecznie przeczytaj ten artykuł.
Czym jest fizjoterapia uroginekologiczna?
Fizjoterapia uroginekologiczna jest młodą, lecz dynamicznie rozwijającą się dziedziną fizjoterapii. W kręgu jej zainteresowań leży profilaktyka i leczenie zaburzeń w obrębie miednicy mniejszej oraz dysfunkcji mięśni dna miednicy. Problemy w tym obszarze mogą wystąpić u każdej kobiety, niemniej jednak da się wyróżnić pewne czynniki, które będą im sprzyjać, m.in. jest to ciąża, wiek, przebyte zabiegi chirurgiczne, zaburzenia hormonalne, zła dieta czy zbyt intensywna aktywność fizyczna.
Fizjoterapia uroginekologiczna – terapia dla kobiet w ciąży, po porodzie i w okresie menopauzy
Z pomocy fizjoterapeuty uroginekologicznego korzysta się najczęściej z dwóch powodów. Pierwszy to profilaktyka.
Fizjoterapia uroginekologiczna jest idealna dla kobiet, które:
- przygotowują się do ciąży lub już w niej są,
- niedawno urodziły,
- wchodzą w okres menopauzy,
- uprawiają sport.
Drugim powodem wizyty w gabinecie fizjoterapeuty uroginekologicznego są najczęściej choroby układu moczowo-płciowego.
Schorzenia leczone za pomocą fizjoterapii uroginekologicznej to m.in.:
- wysiłkowe nietrzymanie moczu,
- trudności w oddawaniu moczu,
- uczucie częstego parcia na mocz,
- bóle okolic intymnych i w obrębie miednicy,
- ból podczas stosunku,
- bolesne miesiączki,
- ból kości ogonowej (kokcygodynia),
- obniżenie narządów rodnych,
- brak satysfakcji seksualnej,
- stany po zabiegach ginekologicznych.
Jak wygląda konsultacja z fizjoterapeutą uroginekologicznym?
Na początku fizjoterapeuta przeprowadza bardzo wnikliwy wywiad, by zapoznać się z problemem pacjentki. Pyta o występujące dolegliwości, ich lokalizację i nasilenie oraz o to, jak do tej pory były leczone. Niektóre pytania mogą wydawać się pacjentce bardzo osobiste. Warto jednak pamiętać, że im lepiej fizjoterapeuta zapozna się z sytuacją, tym skuteczniejszej pomocy udzieli. Następnie przechodzi do oceny postawy ciała oraz wzorców ruchowych u pacjentki. Badanie przeprowadza w pozycji na stojąco, na siedząco oraz w ruchu. Fizjoterapeuta ocenia, jak podczas oddychania poruszają się żebra i mostek oraz jak pracuje przepona. W kolejnym kroku bada palpacyjnie jamę brzuszną oraz ocenia mięśnie brzucha i aktywność kresy białej (miejsce styku mięśni prostych brzucha). W końcu przychodzi czas na badanie mięśni dna miednicy. Wykonuje się je na dwa sposoby – badając palpacyjnie okolice krocza albo przezpochwowo (per vaginum), przy czym druga metoda wymaga pisemnej zgody pacjentki.
Czytaj też: Niedawno urodziłaś? Dowiedz się, jak wrócić do formy
Fizjoterapia uroginekologiczna w ciąży – pozwala lepiej przygotować się do porodu
Do gabinetu fizjoterapeuty uroginekologicznego trafiają kobiety w ciąży, które chciałyby świadomie przygotować się do porodu, ale też panie, które ze względu na swój szczególny stan skarżą się na różnego typu dolegliwości, np. bóle kręgosłupa, bóle stawów, obrzęki kończyn. W trakcie ciąży w ciele kobiety zachodzą gigantyczne zmiany, przesuwa się środek ciężkości, a miednica ulega przodopochyleniu, powiększa się jama brzuszna i rozciągają mięśnie brzucha, co jest oczywiście związane z rozwojem płodu. I choć są to zmiany typowe dla okresu ciąży, mogą powodować dyskomfort.
Rolą fizjoterapeuty jest pokazanie przyszłej mamie, w jaki sposób może go minimalizować, np. poprzez ćwiczenia gimnastyczne lub przyjmowanie odpowiednich pozycji podczas wykonywania codziennych czynności. Specjalista uczy pacjentkę prawidłowego sposobu oddychania oraz napinania i rozluźniania mięśni dna miednicy. Wszystkie te ćwiczenia mają przede wszystkim przygotować kobietę na trudy porodu oraz zmniejszyć ryzyko ewentualnych powikłań, np. rozerwania krocza. Częstym narzędziem wykorzystywanym w pracy z kobietami w ciąży jest kinesiotaping, czyli plastrowanie wybranych okolic ciała specjalnymi, elastycznymi taśmami. Za ich pomocą fizjoterapeuta może np. odciążyć lędźwiowy odcinek kręgosłupa czy stawy krzyżowo-biodrowe. Kinesjotaping doskonale sprawdza się także w łagodzeniu obrzęków kończyn, na które tak często skarżą się przyszłe mamy. Warto jednak zaznaczyć, że współpraca z fizjoterapeutą powinna zacząć się nie wcześniej niż w II trymestrze ciąży, kiedy kobieta czuje się już lepiej oraz spada ryzyko poronienia.
Fizjoterapia uroginekologiczna po porodzie – pomaga szybciej wrócić do formy
Rozejście spojenia łonowego jest dość częstym powikłaniem po ciąży i porodzie. Towarzyszy mu ból, zwłaszcza podczas podnoszenia cięższych przedmiotów. Leczenie tej przypadłości polega przede wszystkim na oszczędnym trybie życia oraz wykonywaniu odpowiednich ćwiczeń pod okiem fizjoterapeuty.
Fizjoterapia uroginekologiczna – skuteczna w problemach z nietrzymaniem moczu
Nietrzymanie moczu to problem wielu kobiet. Może mieć ono bardzo różne podłoże oraz nasilenie. Najczęściej mamy do czynienia z tzw. wysiłkowym nietrzymaniem moczu, kiedy do wycieku moczu dochodzi podczas kaszlu, kichania czy śmiania się. Przyczyną NTM najczęściej okazuje się osłabienie mięśni dna miednicy (mięśni Kegla) po przebytym porodzie naturalnym. Celem fizjoterapii uroginekologicznej w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu jest ich wzmocnienie poprzez wykonywanie odpowiednich ćwiczeń.
Dowiedz się więcej: Wysiłkowe nietrzymanie moczu – metody leczenia
Reasumując, fizjoterapia uroginekologiczna jest nową dziedziną fizjoterapii zajmującą się zdrowiem intymnym kobiet. Mogą z niej korzystać kobiety przed ciążą, w trakcie ciąży oraz po porodzie. Fizjoterapia uroginekologiczna pozwala zapobiegać najczęstszym dolegliwościom występującym w trakcie ciąży, np. bólom kręgosłupa oraz dysfunkcjom, które mogą wystąpić już po rozwiązaniu, np. nietrzymaniu moczu.
