Zadzwoń 32 506 50 85 
Jęczmień i gradówka – miej na nie oko!
Chyba każdemu z nas zdarzyło się obudzić rano z bolącym zgrubieniem na powiece. Powstający na skutek ropnego zapalenia gruczołów łojowych jęczmień jest bardzo nieprzyjemnym i jednocześnie najczęstszym schorzeniem w obrębie powiek. Co powoduje tworzenie się jęczmieni? Jak się je leczy? No i czym taki jęczmień różni się od gradówki? Odpowiedź poniżej!
Powieki ochroną dla oczu…
Dzięki powiekom nasze oczy chronione są przed uszkodzeniami. Znajdujące się na ich krawędziach gruczoły wytwarzają wydzielinę łojową, która wchodzi w skład filmu łzowego i tym sposobem nasze oczy są bez przerwy nawilżane. Gdy jednak dojdzie do zapalenia owych gruczołów, wydzielina nie ma gdzie odpłynąć. W efekcie na brzegu powieki tworzą się bolesne zgrubienia, które nazywamy jęczmieniem. Niestety taki niedoleczony, zewnętrzny jęczmień może się przerodzić w gradówkę, czyli jęczmień wewnętrzny.
Jęczmień i gradówka – jak się objawiają?
Poza obecnością wspomnianego zgrubienia (guzka) na górnej lub dolnej powiece, objawem jęczmienia może być ból i zaczerwienienie powieki oraz łzawienie oczu i świąd. Choć jęczmień nie powoduje problemów z widzeniem, jest nieprzyjemny i może sprawiać duży dyskomfort. W miarę powiększania się guzka, chory może mieć też wrażenie ciała obcego w oku. Gradówka tak samo jak jęczmień przybiera postać guzka. Skóra wokół niego może być też lekko zaczerwieniona. W przeciwieństwie do jęczmienia gradówka nie powoduje jednak bólu – ale może za to pogorszyć jakość widzenia, ponieważ uciska na oko.
Jęczmień i gradówka – skąd się biorą?
Zarówno jęczmień jak i gradówka jest ropnym stanem zapalnym gruczołów łojowych, przez który ujścia tych gruczołów zostają zablokowane. Nie są to jednak te same gruczoły. W przypadku typowego jęczmienia zewnętrznego zaczopowaniu ulegają gruczoły łojowe Zeissa lub potowe Molla. Znajdują się one na brzegach powieki, tuż przy rzęsach. Gradówka dotyczy natomiast gruczołów położonych głębiej, a mianowicie gruczołu tarczkowego Meiboma.
W niemal 95% przypadków jęczmień wywoływany jest przez gronkowce, czasem także przez inne patogeny. Na guzki zapalne powiek bardziej narażone są osoby chore na cukrzycę, trądzik różowaty, zaburzenia czynności gruczołów tarczkowych Meiboma, przewlekłe zapalenie brzegów powiek, łojotokowe zapalenie skóry, a także osoby z nieskorygowanymi wadami wzroku i korzystające z soczewek kontaktowych. My sami również możemy przyczynić się do rozwoju jęczmienia i gradówki. Wystarczy, że będziemy pocierać lub dotykać oczy brudnymi rękoma. Dlatego w profilaktyce guzków zapalnych powiek tak ważna jest odpowiednia dbałość o higienę.
Jak lekarz stawia rozpoznanie?
Najczęściej udaje mu się to już na podstawie wywiadu przeprowadzonego z pacjentem oraz badania oka w lampie szczelinowej. Okulista bardzo dokładnie przygląda się powiece, gałce ocznej oraz strukturom znajdującym się wokół oczodołu. Szuka obrzęku, zaczerwienienia powieki, a także guzka, który może być widoczny „gołym okiem” lub wyczuwalny palpacyjnie.
Zobacz też: Oczy zwierciadłem stanu zdrowia. Jakie choroby z nich wyczytasz?
Jęczmień najczęściej ustępuje samoistnie…
Po ok. 1-2 tygodniach pęka, uwalniając ropę. Możemy przyspieszyć ten proces, robiąc masaże oraz ciepłe, suche okłady, a także stosując krople i maści z antybiotykiem. Aby dowiedzieć się, jaki rodzaj bakterii zaatakował powiekę, warto wykonać najpierw posiew.
A co z domowymi sposobami radzenia sobie z guzkami powiek, np. pocieraniem ich złotą obrączką? Czy to rzeczywiście może pomóc? Jeśli już, to na pewno nie ze względu na tworzywo, z którego jest wykonana. Gdy masujemy chorą powiekę złotą obrączką, ogrzewamy ją, odblokowując tym samym zatkane gruczoły. Tak samo dzieje się, gdy do powieki przykładamy ugotowane jajko albo buteleczkę wypełnioną ciepłą wodą (kolejne domowe sposoby radzenia sobie z jęczmieniem).
A co jeśli leczenie zachowawcze nie pomaga?
….i jęczmień nie znika, albo co gorsze przekształca się w formę przewlekłą, czyli gradówkę? Wtedy lekarz może zaproponować jeszcze zastrzyki podawane bezpośrednio do gradówki. Jeśli i to nie pomoże, prawdopodobnie dostaniemy skierowanie na zabieg chirurgiczny. Operacyjne usunięcie gradówki polega na przecięciu guzka, otwarciu go i wyłyżeczkowaniu, a następnie usunięciu torebki. Zabieg ten jest bezbolesny i przeprowadza się go w znieczuleniu miejscowym. Jest też bezszwowy i nie pozostawia blizn. Co więcej, pacjent jeszcze tego samego dnia wychodzi do domu.
