Zadzwoń 32 506 50 85 
Przewodnik po wadach wzroku: dalekowzroczność
Nadwzroczność, inaczej dalekowzroczność, jest najczęstszą obok krótkowzroczności i astygmatyzmu wadą wzroku. Dalekowidz lepiej widzi przedmioty znajdujące się w większej odległości, a gorzej te znajdujące się blisko. Dlaczego tak się dzieje? Na czym właściwie polega dalekowzroczność? W jaki sposób koryguje się taką wadę wzroku? Odpowiedzi na wszystkie te pytania znajdziesz w artykule. Przeczytaj!
Dlaczego dalekowidz lepiej widzi z daleka, a gorzej z bliska?
W nadwzroczności promienie świetlne wpadające do oka skupiają się dopiero za siatkówką – zamiast skupiać dokładnie na niej, jak ma to miejsce w zdrowym oku. Dzieje się tak, ponieważ elementy układu optycznego oka, czyli rogówka i soczewka mają za małą moc optyczną, co najczęściej jest spowodowane zbyt krótką gałką oczną. To wszystko sprawia, że obraz widziany oczami dalekowidza jest niewyraźny i rozmazany.
Zależnie od wielkości wady, możemy wyróżnić trzy stopnie zaawansowania nadwzroczności:
- nadwzroczność małą: do +2,5 dioptrii
- nadwzroczność średnią: +2,5 – +6,0 dioptrii
- nadwzroczność dużą: powyżej +6,0 dioptrii
Nadwzroczność – nie zawsze ją widać
U noworodków i małych dzieci niewielka nadwzroczność jest stanem fizjologicznym, spowodowanym krótką gałką oczną, która wydłuża się dopiero wraz z wiekiem. Dalekowidz, będąc już osobą dorosła, także może nie zdawać sobie sprawy ze swojej wady wzroku. Mówimy wtedy o tzw. nadwzroczności ukrytej. Wszystko zależy bowiem od tego, jaką oko ma zdolność do akomodacji, czyli zdolność do dostosowania układu optycznego oka do ostrego widzenia przedmiotów znajdujących się w różnej odległości. Warto wiedzieć, że znajdująca się w oku soczewka potrafi tak dopasować swoją moc optyczną, by promienie skupiały się tam, gdzie powinny, a więc na siatkówce.
Jest jednak i druga strona medalu. Ciągła potrzeba akomodacji wymaga od oka dużego wysiłku, jest ono cały czas napięte i szybciej się męczy. Z czasem dalekowidz zaczyna odczuwać dolegliwości, np. w postaci częstych bólów głowy, zmęczenia oczu podczas czytania, łzawienia oczu czy zamglonego widzenia. Wraz z wiekiem oko traci zdolność do akomodacji, a nadwzroczność staje się bardziej odczuwalna. Oczywiście jak każdą wadę wzroku i tę można korygować. W jaki sposób?
Przeczytaj też: Przewodnik po wadach wzroku: krótkowzroczność
Okulary lub szkła kontaktowe – sposób na nadwzroczność
Nadwzroczność koryguje się za pomocą okularów ze szkłami skupiającymi (soczewki wypukłe, tzw. „plusy”) lub szkieł kontaktowych. Dodają one mocy optycznej rogówce i soczewce, dzięki czemu promienie skupiają się we właściwym miejscu, a oko widzi wyraźnie bez konieczności wzmożonej akomodacji. Oczywiście istnieje również możliwość laserowej korekcji wzroku, w porównaniu z okularami jest to jednak rozwiązanie trochę bardziej kosztowne.
Zapamiętaj: Nieostre widzenie obiektów znajdujących się w rożnych odległościach, częste bóle głowy, łzawienie, uczucie zmęczenia oczu, np. podczas czytania, to objawy, które powinny skłonić Cię do wizyty w poradni okulistycznej, w której okulista wykona odpowiednie badania i stwierdzi, czy masz wadę wzroku.
Nieleczona nadwzroczność zwiększa ryzyko jaskry!
Z uwagi na specyficzną budowę gałki ocznej osoby z nadwzrocznością są bardziej narażone na jaskrę. Ma to związek z wąskim kątem przesączenia, czyli struktury odpowiedzialnej za odpływ cieczy wodnistej z komory przedniej oka. Gdy kąt ten ulegnie zamknięciu, wzrasta ciśnienie wewnątrzgałkowe, co skutkuje uszkodzeniem nerwu wzrokowego i w konsekwencji prowadzi do jaskry. Dlatego osoby nadwzroczne powinny systematycznie chodzić do okulisty i badać zarówno ciśnienie wewnątrzgałkowe jak i kąt przesączenia.
Czytaj: Swędzą i pieką Cię oczy? To może być zespół suchego oka!
Podsumowując, dalekowzroczność jest wadą wzroku, z którą zmaga się znaczna część naszego społeczeństwa. Powoduje nieostre widzenie obiektów znajdujących się w bliskiej odległości i lepsze widzenie z daleka. Jest to efektem zbyt krótkiej gałki ocznej, przez którą układ optyczny skupia promienie świetle w niewłaściwym miejscu. Wadę można skorygować w bardzo prosty sposób za pomocą szkieł okularowych lub soczewek kontaktowych skupiających, czyli tzw. „plusów”. Dobór odpowiednich okularów zawsze musi być poprzedzony badaniem okulistycznym.
