Zadzwoń 32 506 50 85 
Masz guzek na twarzy, szyi lub skórze głowy? To może być kaszak!
Zauważyłeś na swojej skórze mały, bezbolesny guzek o cielistym lub żółtawym zabarwieniu? To może być kaszak! Jest on rodzajem torbieli (cysty), która tworzy się na różnych częściach ciała: twarzy, szyi, karku, skórze głowy, wargach sromowych czy mosznie. Choć kaszak nie jest poważną dolegliwością i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, jego obecność może powodować pewien dyskomfort. Z tego artykułu dowiesz się wszystkiego o kaszakach – czym są, jak powstają oraz co powinieneś zrobić, gdy już zagoszczą na Twojej skórze.
Kaszaki – skąd się biorą?
Kaszak jest dość często spotykaną, łagodną zmianą skórną, przybierającą postać guzka o średnicy kilku centymetrów. Do rozwoju kaszaka dochodzi najczęściej wtedy, gdy złuszczający się naskórek zaczyna blokować ujścia gruczołów łojowych i mieszków włosowych. Łój (inaczej sebum) gromadzi się więc wraz ze złuszczonym naskórkiem i fragmentami mieszków włosowych wewnątrz gruczołu, tworząc wypełnioną płynną masą torbiel. Masa ta może wypływać samoistnie na skutek pęknięcia torbieli, dając nieprzyjemny, ropny zapach. Początkowo zmiana ma cielisty kolor, jest miękka i przesuwalna. Na jego powierzchni da się zauważyć również charakterystyczny ciemny punkt, świadczący o zaczopowanym kanaliku. W miarę wzrostu kaszak zmienia swoją barwę na żółtą lub białą. Może także stwardnieć i stać się bardziej bolesny. Ponieważ kaszaki rosną dość powoli, wiele osób nie zwraca na nie uwagi. Co więcej, mogą występować samodzielnie lub w większych skupiskach.
Genetyka, zmiany hormonalne, błędy w pielęgnacji – te czynniki sprzyjają powstawaniu kaszaków!
U niektórych osób obserwuje się większą tendencję do zatykania ujść gruczołów łojowych, co sugeruje, że w rozwoju kaszaków swój udział mają czynniki genetyczne. Ich powstawaniu sprzyjają również zmiany hormonalne, jakie towarzyszą okresowi dorastania, wszelkie urazy i otarcia naskórka, częsta ekspozycja na słońce oraz błędy w pielęgnacji, zwłaszcza stosowanie kosmetyków zawierających wazelinę, parafinę czy silikony, które zapychają gruczoły. Aby uniknąć powstawania kaszaków, należy więc przede wszystkim dbać o higienę osobistą i regularnie usuwać martwy naskórek, np. przy pomocy peelingów mechanicznych lub enzymatycznych, co zapobiega zatkaniu się gruczołów.
Czytaj też: Mam 30 lat i trądzik…POMOCY!
Samodzielne usuwanie kaszaka – nie rób tego!
Niektóre osoby próbują na własną rękę usunąć kaszaka, nakłuwając jego czubek i wyciskając wypełniającą go masę. Postępując w ten sposób, narażają się jednak na ryzyko groźnego zakażenia i związanych z nim powikłań. Dlatego chcąc pozbyć się nieestetycznej zmiany skórnej, lepiej oddać się w ręce specjalistów. W pierwszej kolejności warto skonsultować się z dermatologiem, który potwierdzi charakter zmiany skórnej (kaszak może być mylony z nerwowłókniakiem, tłuszczakiem lub ropniem), a następnie zaproponuje dalsze postępowanie.
Laser, krioterapia, a może tradycyjny zabieg chirurgiczny – sposoby usuwania kaszaków
Sposób leczenia kaszaków uzależniony jest przede wszystkim od ich rozmiarów. Duże zmiany leczy się najczęściej chirurgicznie, poprzez nacięcie skóry skalpelem, opróżnienie torbieli ze zgromadzonej w niej zawartości oraz usuniecie jej torebki. Zabieg taki wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym i trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut. Pozostałe metody – wymrażanie oraz laseroterapia – stosuje się w przypadku mniejszych kaszaków, nieobjętych procesem zapalnym. Wymrażanie, inaczej krioterapia, polega na poddaniu zmiany skórnej działaniu niskiej temperatury. Jest to zabieg bezkrwawy i niepozostawiający blizn. Laseroterapia polega natomiast na wypaleniu kaszaka wiązką lasera frakcyjnego. Podobnie jak w przypadku krioterapii metoda ta nie pozostawia blizn oraz pozwala uniknąć krwawienia podczas zabiegu.
Podsumowując, kaszaki to łagodne zmiany skórne, które powstają w wyniku blokady ujść gruczołów łojowych i mieszków włosowych. Mogą mieć różne rozmiary i występować na różnych częściach ciała. Powstawaniu kaszaków sprzyjają czynniki genetyczne, zmiany hormonalne, urazy skóry oraz błędy w pielęgnacji. Aby uniknąć ich powstawania, warto dbać o higienę osobistą i regularnie usuwać martwy naskórek. Usuwanie kaszaków powinno być powierzone specjalistom, którzy zaproponują najlepszą metodę leczenia, np. laser, krioterapię lub tradycyjny zabieg chirurgiczny. Niebezpieczne jest samodzielne usuwanie kaszaków, ponieważ może to skutkować wdaniem się infekcji.
