EKG SPOCZYNKOWE

EKG spoczynkowe nie wymaga szczególnych przygotowań. Aby wynik był wiarygodny, warto zastosować się do kilku zaleceń. Przed badaniem Pacjent nie powinien smarować skóry żadnymi kremami ani balsamami, ponieważ do natłuszczonej skóry elektrody dużo gorzej się przyklejają. Mężczyźni posiadający obfite owłosienie na klatce piersiowej powinni zgolić je przed badaniem. Bezpośrednio przed badaniem Pacjent nie powinien palić papierosów, pić bardzo zimnych napojów ani alkoholu. Powodują one wzrost ciśnienia tętniczego oraz przyspieszają puls, co może dać fałszywe wyniki. Przed elektrokardiografią najlepiej zjeść niewielki, lekkostrawny posiłek, by pod wpływem pełnego żołądka nie doszło do wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej. Przed rozpoczęciem badania Pacjent powinien odpocząć co najmniej 5 minut.

JAK PRZEBIEGA EKG SPOCZYNKOWE?

Pacjent kładzie się na plecach z odsłoniętą klatką piersiową. Następnie osoba z personelu medycznego umieszcza w odpowiednich miejscach na jego ciele specjalne elektrody. To właśnie one zbierają impulsy elektryczne związane z pracą serca. Standardowo umieszcza się 12 elektrod (tzw. odprowadzeń), dzięki którym uzyskujemy obraz serca z 12 różnych perspektyw. Elektrody przypinane są według ściśle określonego schematu. Dwie trafiają na kończyny górne, tuż powyżej lewego i prawego nadgarstka, dwie na prawe i lewe podudzie – powyżej kostki zewnętrznej. Pozostałe to tzw. elektrody przedsercowe, które umieszcza się w odpowiednich punktach na klatce piersiowej. Ponieważ każdej elektrodzie przypisane jest konkretne miejsce na ciele, są one oznaczone kolorami: czerwonym, żółtym, zielonym, czarnym, fioletowym i brązowym. W trakcie badania Pacjent powinien w miarę możliwości pozostać nieruchomo. Po jego zakończeniu elektrody są ściągane, a Pacjent otrzymuje wydruk z elektrokardiogramu.

EKG SPOCZYNKOWE – INTERPRETACJA WYNIKÓW

Krzywa EKG spoczynkowego składa się z określonych elementów. Wyróżniamy w niej odcinki, odstępy, załamki oraz zespoły. Linią podstawową zapisu elektrokardiograficznego jest linia izoelektryczna. Wychylenia elektrokardiogramu od tej linii to tzw. załamki, które w zależności od tego, w którą stronę się wychylają mogą być dodatnie lub ujemne. Odcinkami nazywamy natomiast wszystkie fragmenty linii izoelektrycznej, które znajdują się pomiędzy załamkami. Fragment krzywej obejmujący załamek i sąsiadujący z nim odcinek to z kolei odstęp elektrokardiogramu. Choć krzywa EKG u każdego Pacjenta wygląda inaczej, zawsze składa się z tych samych elementów. Pierwszy załamek oznaczony jest literą P, a następne literami: Q, R, S i T. Załamek P i odcinek PQ wyrażają zjawiska elektryczne zachodzące w przedsionkach serca, natomiast zespół QRS, odcinek ST oraz załamek T – zjawiska mające miejsce w komorach serca. EKG jest badaniem bezpiecznym, bezbolesnym i bezinwazyjnym, trwającym zaledwie kilka minut. Jego wynik, czyli elektrokardiogram ma postać podłużnego, papierowego wydruku. Pacjent otrzymuje go bezpośrednio po badaniu, a jego interpretacją zajmuje się już kardiolog.