SPIROMETRIA

Spirometria polega na pomiarze objętości i pojemności płuc oraz zbadaniu przepływu powietrza przez płuca i oskrzela. W ciągu badania pacjent wykonuje kilka głębokich wdechów, po których następują pełne wydechy. W trakcie spirometrii oceniana jest objętość powietrza wdychanego i wydychanego z płuc przez specjalny ustnik. Lekarz otrzymuje minimum trzy krzywe zależności między przepływem powietrza, a objętością płuc. Dzięki temu może ocenić rezerwy wentylacyjne układu oddechowego i stwierdzić, czy nie rozwijają się anomalie.

Zaleca się, aby po 40 roku życia wykonywać spirometrię co 2 lata, a jeżeli występują niepokojące objawy ze strony układu oddechowego np. świszczący oddech lub kaszel warto badać się częściej. Spirometrię powinny również wykonywać osoby palące nałogowo, gdyż palenie tytoniu jest jedną z głównych przyczyn występowania przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.

Spirometria jest bezbolesnym i bezinwazyjnym badaniem, jednak wymaga od pacjenta odpowiedniego wysiłku. Badanie jest wykonywane w pozycji siedzącej. Pacjentowi zakłada się na nos klips delikatnie zaciskający nozdrza i prosi o oddychanie przez ustnik aparatu rejestrującego przepływ powietrza. Na początek badany wykonuje kilka spokojnych oddechów, a następnie maksymalnie głęboki wdech oraz maksymalnie głęboki wydech. Całość powtarza się kilkukrotnie.

Właściwe wykonanie natężonego wydechu jest najtrudniejszym etapem badania. Jest to moment w którym od pacjenta wymagany jest wysiłek. Lekarz decyduje o ilości powtórzeń potrzebnej do uzyskania wiarygodnego wyniku, na podstawie którego będzie mógł ocenić pracę układu oddechowego.