KINEZYTERAPIA
Leczenie poprzez ruch
Kinezyterapia to rodzaj rehabilitacji medycznej, w której głównym narzędziem leczniczym jest ruch. Zaleca się ją przede wszystkim osobom ze schorzeniami narządu ruchu, pacjentom po udarach, operacjach ortopedycznych, osobom borykającym się z bólami kręgosłupa, a nawet kobietom w ciąży. Kinezyterapia może stanowić samodzielną formę leczenia albo wspomagać inne metody terapeutyczne.
Kinezyterapia powala ocenić rodzaj oraz stopień zaburzeń w obrębie narządu ruchu u danego pacjenta. Opiera się na dobranym indywidualnie programie czynnych lub biernych ćwiczeń ruchowych, który może być modyfikowany w trakcie trwania terapii.
METODY STOSOWANE W KINEZYTERAPII
Ćwiczenia ruchowe wykorzystywane w kinezyterapii można podzielić na czynne i bierne. To, z jakich ćwiczeń będzie składał się program rehabilitacyjny zależy od schorzenia, z którym boryka się Pacjent i jego ogólnego stanu zdrowia. Ćwiczenia bierne to ruchy wykonywane przez fizjoterapeutę lub za pomocą odpowiednich przyrządów (urządzenia typu CMP, ang. continuous passive motion). Ćwiczenia czynne wykonuje kolei sam pacjent. Istnieje również trzecia grupa ćwiczeń, tzw. ćwiczenia czynno-bierne. Wymagają one współpracy fizjoterapeuty z Pacjentem, przy czym ten drugi jest najczęściej stroną rozpoczynającą ruch lub pomagającą w jego wykonaniu.
KINEZYTERAPIA – ĆWICZENIA BIERNE
Ćwiczenia bierne stosuje się w przypadku Pacjentów z porażeniem spastycznym lub wiotkim, z różnego typu niedowładami kończyn. Ten rodzaj terapii jest też wskazany, gdy Pacjenci nie mogą wykonywać ruchów czynnych ze względu na swój stan zdrowia. Wykonywanie ćwiczeń biernych zapobiega powstawaniu przykurczów oraz nieprawidłowości w obrębie stawów. Brak ruchu powoduje bowiem, że chrząstka stawowa jest niedostatecznie odżywiona, co skutkuje jej zanikiem. Ruch stymuluje błonę maziową w stawie do produkcji większej ilości mazi, dzięki czemu chrząstka stawowa otrzymuje niezbędne do sprawnego funkcjonowania substancje odżywcze. Brak ruchu pociąga za sobą również szereg innych konsekwencji, prowadzi bowiem do zaniku mięśni i zwiększa ryzyko powstania zakrzepicy żylnej. Ćwiczenia bierne wykonuje się w pozycjach izolowanych, czyli takich, które umożliwiają ruch tylko w obrębie jednego stawu. Ćwiczeniom biernym towarzyszyć może rozciąganie tkanek znajdujących się w obrębie stawu – mięśni, torebek i więzadeł (ćwiczenia redresyjne, wyciągi redresyjne) Podczas wykonywania ćwiczeń biernych fizjoterapeuta może również dociskać powierzchnie stawowe, tak aby błona maziowa stawu produkowała więcej mazi stawowej.
KINEZYTERAPIA – ĆWICZENIA CZYNNE
Ćwiczenia czynne stosuje się najczęściej wtedy, gdy Pacjent jest zdolny do wykonywania określonych ruchów. Takie ćwiczenia mogą być wykonywane w odciążeniu – np. w wodzie, przy użyciu bloczków czy rąk fizjoterapeuty – lub nie. Wśród ćwiczeń czynnych wyróżniamy także tzw. ćwiczenia oporowe. Wykonuje się je przede wszystkim wtedy, gdy chcemy wzmocnić siłę mięśniową. Przy tego rodzaju ćwiczeniach Pacjent może oporować z ręką fizjoterapeuty, taśmą lub innym przeznaczonym do tego celu przyrządem.
DLA KOGO KINEZYTERAPIA?
- Niedowłady mięśni szkieletowych
- Porażenia spastyczne i wiotkie
- Stany po urazach narządu ruchu
- Stany po zabiegach chirurgicznych w obrębie narządu ruchu
- Choroby reumatyczne
- Stany poudarowe
- Bóle kręgosłupa
- Bóle stawów
- Niektóre schorzenia układu oddechowego
- Niektóre schorzenia układu sercowo-naczyniowego
- Wady postawy
ZALETY KINEZYTERAPII
- Przywraca osobie chorej lub niepełnosprawnej sprawność fizyczną
- Poprawia ruchomość w stawach
- Wzmacnia mięśnie
- Koryguje wady postawy
- Uczy prawidłowych wzorców ruchu
- Usprawnia funkcjonowanie układu oddechowego i układu krążenia