FLOSSING

Flossing polega na ciasnym owinięciu elastyczną taśmą kontuzjowanego obszaru (stawu, mięśnia, powięzi), co powoduje dużą kompresję tkanek.

Flossing powoduje, że krew, zastała limfa oraz produkty przemiany materii zostają „wypchnięte” z tkanek. Poprawia się również przepływ krwi w tkankach, dzięki czemu są one lepiej odżywione. Po usunięciu taśmy do owiniętego wcześniej obszaru zaczyna bowiem dopływać sporo świeżej krwi, która jest bogata w tlen i substancje odżywcze, czyli wszystko to, co jest niezbędne, aby uszkodzona tkanka mogła się zregenerować. Pod wpływem ucisku szybciej schodzi również obrzęk, a dolegliwości bólowe są znacznie mniej odczuwalne. Chory zyskuje również większą kontrolę nad kontuzjowanym obszarem.

Flossing wykorzystywany jest głównie w celu poprawy mobilności stawowej oraz pracy powięzi. Sprawdza się w leczeniu urazów, stanów zapalnych i dolegliwości bólowych. Skutecznie wspomaga sportowców, osoby z ograniczeniem ruchomości stawów, po przebytych kontuzjach i urazach oraz cierpiących z powodu obrzęków.

Flossing polega na owijaniu kontuzjowanej części ciała rozciągliwą, lateksową taśmą, o długości ok. 2 metrów.

Fizjoterapeuta zakłada taśmę (floss band) kilkanaście cm pod bolącym miejscem, owijając ciasno kończynę czy inną część ciała w kierunku serca. Taśma powinna być naciągnięta na tyle mocno, aby pacjent czuł ucisk – najbardziej optymalne jest napięcie taśmy w ok. 70%.

Gdy floss band jest już założony, pacjent przez 1,5 do 2 minut wykonuje określone ćwiczenia – czynne lub bierne (przy pomocy fizjoterapety). Ćwiczenia te są tak dobrane, aby mobilizowały do pracy owinięte tkanki.